Twee jaar lang schreef mijn zo geliefde Vic onder andere voor Blue Diamond (condooms, lieverds) een column, blog, hoe je het ook wilt noemen. Daar komt met onderstaande stuk (voorlopig?) een einde aan. Hoe beter af te sluiten dan met waar het allemaal om draait in het leven – de liefde in al haar vormen, al weet ik niet of Vic daar nu precies op doelt. Ik snap die gast soms zelf niet, gek genoeg. Namens Vic: dikke doei en ongetwijfeld tot later!
Meten is weten
We kennen allemaal de huis-tuin-en-keukenverklaringen over de liefde en haar verslavende werking. Ik wilde nu eens op zoek naar wat de wetenschap hierover te melden heeft. Ooit wel eens wat gelezen hoor, maar soms is het wel zo prettig om zeker te weten of jij nu gek bent of dat je gewoon overgeleverd bent aan het vat chemicaliën dat ons hoofd nu eenmaal is. Met alle andere lichamelijke gevolgen van dien! En ja, uit gedegen onderzoek blijkt: we hebben geen ruk te vertellen. Feromonen, hormonen, dopamine, to name but a few. Dat is lekker dan. Verzetten heeft geen zin, mensen.
Lucky Willie
En hoe nuttig is dat hele verliefd zijn nu eigenlijk? Wat heb heb je aan vlinders in je buik? Simpel: het maakt dat we willen paren. Dat is wat mij betreft een fijner woord dan het koele voortplanten. Want natuurlijk is dat waar het op neerkomt. Maar, ik wil gewoon leuke seks, zonder dat ik me biologisch moet verantwoorden! Hallo zeg, wetenschap; daar krijg ik dus geen blije Willie van. Wat op zich ook weer geen staande uitdrukking meer kan zijn. Ik wil mijn Willie niet associëren met de Willie van LuckyTV. Om dan een beetje in de sfeer te blijven: vanaf nu noem ik mijn gemutste vriend King Pin. Ook weer opgelost. Maar dat terzijde. Want ik had het over verliefdheid en hoe wij allen weerloos zijn overgeleverd aan allerlei scheikundige en biologische processen. Arme wij.
We want more!
Waar het dus op neerkomt is dat er stevig gevreeën moet worden. Voortplanting en snel een beetje. Als het dan even niet wil met de liefde – u wilt wel maar krijgt geen antwoord – dan zorgt zoiets als dopamine ervoor dat we doorgaan tot we eindelijk krijgen wat we willen. Althans, gemeten naar de maatstaf van onze beschaving dan, hè? Je moet het niet overdrijven.
Hoe dan ook, verliefdheid activeert delen in onze hersenen die ook actief worden bij verslaving. Tel daarbij op dat verliefdheid gekoppeld is aan ons overlevingssysteem en dat verklaart waarom iedereen – zelfs ik (!) – zich zo obsessief bezig kan houden met iemand, of die ander jou ziet staan of niet. Wanhoop niet. Het gaat ook weer voorbij, heus. Alleen, als je net helemaal vet comfortabel op je roze wolk zit, dan geloof je daar geen fluit van. Weet ik toch. Daarom zeg ik het nu alvast. Ik ben nu eenmaal een onbaatzuchtige mensenfluisteraar.
Het allerbelangrijkste is: laat je als het zover is gewoon maar vallen in de liefde. Laat je meevoeren door die onuitstaanbaar lekkere rollercoaster. Love is tenslotte toch vooral de ultieme happy drug.
verscheen 3 april 2017 op Blue Diamond
ego echo 
Dag Carla!
Dag Vic!
😀
Inspiratie voor minimaal drie Vic-blogs. In de tussentijd: Painted Love (liefde is tenslotte kunst met een grote K) 😉
Ja,ja, maar de volgende ochtend bezong hij de bedorven liefde, Tainted Love. De snoepjes waren achteraf toch niet zo lekker, blijkbaar. Of was het Fainted Love, een soort pre-ejaccedinges. Nu ja, dat zal Vic een worst zijn – oops! – ik bedoel, die redt z’n K….. wel!
Slimme snoepjes die smarties. Heintje moest eens weten.
Nou ik neem nog maar een doos smarties om me gevoel wat op te krikken. Ik zat ook gister aan Heintje te denken. Weet niet of dat een goed teken is echter.
Wie weet, inderdaad. De ene Vic is de andere Heintje niet 😉
Mooi verhaal, ja ja ja mooi verhaal, en ook weer wat geleerd en dat op mijn leeftijd, de song is ook goed om te horen echt wel…..ach en wie weet komt Vic toch weer eens terug, gelijk Heintje Davids ha ha ha