Muzikaal verhaal

Een week in het teken van MANKES. Ons tweede album (Kill the Birds) is klaar. De kaarten voor in de hoes zijn binnen, de stempels die op de hoes komen zijn allemaal zo goed als af en eind deze week verwachten we de zilveren schijfjes te mogen ontvangen. Er is nog flink wat mooi handwerk te verrichten voor de cd’s in hun hoesje mogen, maar dan heb je ook wat. Tussendoor leek het ons leuk om wat extra merchandise te hebben, dus bestelden we in een heel kleine oplage wat linnen tasjes (we hebben er tot onze grote vreugde inmiddels al een paar verkocht via het MANKES-supporterscircuit!) waar we heel blij mee zijn.

Zondag 21 februari kunnen we onze tasjes en cd’s voor het eerst rondom een optreden verkopen. Dan spelen we in Andledon (Den Andel, Groningen) een uitgebreide set. Ook nummers die we niet zo regelmatig live spelen, dus krijgen die tijdens de oefensessies hun welverdiende aandacht. Dat is best weer eens leuk en vooral verfrissend, maar ook een beetje wennen. Zo houden we onszelf scherp. Nieuwe liedjes gloren aan de horizon, maar die moeten nog heel even geduld hebben. Sorry liedjes, maar jullie tijd komt, beloofd!

Natuurlijk willen we onze cd ook officieel dopen. Ook daar zijn we flink over aan het brainstormen. Het zou leuk zijn om alles wat we doen met elkaar te combineren: muziek, kunstwerken en gedichten. Zoiets. Een locatie hebben we in gedachten, zien of het haalbaar is. Vage plannen die zomaar concreet kunnen worden. It is me what.

Tussen al het muzikale geweld door gaat ook het leven gewoon zijn routineuze (nee, dat is niet saai!) gangetje. Al met al drukke en voorbijrazende tijden. Niks mis mee, het houdt me van de straat. Beter voor iedereen. Voor je het weet lees ik mezelf weer terug in een krantenberichtje over een man die Humanabakken omkeert en – gekleed in afdankertjes van zijn eigen buurt – belletje trekt of iedereen staande houdt en dan keihard uit gaat staan lachen. Verveling is een wonderlijk fenomeen.
Dus in plaats van dat soort fratsen leek het me wel weer eens geinig om hier gewoon een ouwehoerpraatje neer te zetten.