127

Een kleine duizend jaar geleden schreef ik een nummer. Alles oké, behalve de titel. Soms heb je dat, dan komt het gewoon niet. Dus ik gaf ‘m zolang de datum mee. Dacht ik. Inmiddels weet ik niet beter. Twaalf zeven. Of 127. En dat dan weer helemaal uitgeschreven in het Engels, hallo! Goed, die datum, dat is dus vandaag, serieus. En dat dan meer dan een miljoen jaar terug, zeker weten.
En ja, ook omdat ik aan Sylvia moest denken. Zij filmde, fotografeerde, maakte. In haar atelier op een zomerse dag. Tijd is loos.
Nou, oké, ook omdat ik het liedje vandaag weer eens ga spelen om mezelf voor te bereiden op aanstaande zondag, dan speel ik solo in Utrecht. Kom kijken als je durft.